BLOG
Wereldwijd wordt ongeveer 700 miljoen ton tarwe verbouwd, wat het meest geproduceerde graan is, na maïs. Het wordt beschouwd als een zeer belangrijke voedselbron voor de mens. Ooit was dit oude graan in een aantal opzichten inderdaad voedzaam te noemen, maar van zodra de landbouwindustrie het overnam om een hogere opbrengst van de oogst te ontwikkelen, werd tarwe zodanig gemanipuleerd dat de oorspronkelijke genetische samenstelling teniet werd gedaan. De menselijke spijsvertering en fysiologie echter konden zich simpelweg niet snel genoeg aanpassen aan deze veranderingen. Het lichaam herkent bewerkt tarwe niet meer als voedsel met als gevolg dat de opname van voedingsstoffen uit bewerkte tarweproducten nagenoeg nihil is. Hierdoor werd ’s werelds meest populaire graan schadelijk voor de menselijke stofwisseling.
De tarwe die we tegenwoordig eten is niet meer de tarwe die je oma at. Het bevat allerlei nieuwe eigenschappen zoals het eiwit, gliadine. En iedereen is gevoelig voor dit gliadine eiwit, een opiaat. Het verbindt zich aan de opiaat-receptoren in je hersenen, wat bij de meeste mensen de eetlust stimuleert, zodanig dat je 440 calorieën per dag meer eet.
Samen met glutenine vormt gliadine het eiwit: GLUTEN.
Het grootste deel van de tarwe wordt verwerkt tot een gebleekt wit meel bestaand uit een 60% procent extractie. In dit bereidingsproces gaan meer dan de helft van de vitamines B1, B2, B3, E, foliumzuur, calcium, fosfor, zink, koper, ijzer en vezels verloren.
Daarenboven heeft lectine, een krachtig chemisch stofje in tarwe, dat bekend staat als tarwekiem agglutinine (Wheat Germ Agglutinin oftewel WGA) een beschermende functie voor de plant tegen insecten en bacteriën maar het zorgt voor nadelige effecten bij de mens: het kan (chronische) ontstekingsreacties veroorzaken waardoor het darmepitheel en darmflora beschadigd worden en er absorptiestoornissen ontstaan. Daarenboven is het giftig voor het immuunsysteem, het hart en het zenuwstelsel zoals bv. de hersenen. Uitbarstingen op het gebied van gedrag bij kinderen met ADHD en autisme en paranoïde wanen en hallucinaties bij mensen met schizofrenie zijn niet weg te denken. Het wordt ook anti-nutriënt genoemd.
Elke tarwekorrel bevat ongeveer één microgram WGA. De hoogste concentratie van WGA komt in volkorentarwe voor. Maar zelfs in kleine hoeveelheden kan WGA al zeer nadelige effecten hebben. Lectines – hoewel aanwezig in alle granen, peulvruchten (pinda’s en soja), zuivel en onze geliefde nachtschades zoals tomaat en aardappel – worden zelden besproken in een context van gezondheid en ziekte. Denk daarbij ook dat eiwit gliadine (gluten) weg en we zien veel minder diabetici, obesitas, spijsverteringsproblemen, prikkelbare darm syndroom, depressie, dementie, alzheimer, autisme, hartstoornissen, mensen met artritis ervaren een enorme verlichting enzovoorts. Er is een schat aan studies die het negatieve en ziekmakende effect van tarweconsumptie door mensen aantonen.
Daarom is het zaak om echt voedsel te gaan eten. Kies dat voedsel uit dat het minst waarschijnlijk door de voedingsindustrie is veranderd maar je lichaam voedt! En dus zeker geen tarwe. Desondanks raden nog steeds zoveel zorgprofessionals tarweproducten aan… Sommige experts claimen zelfs dat als je kiest voor 100% volkoren tarweproducten de gezondheidsvoordelen enorm zijn. Wat weer een onwaarheid is die door de tarwe-industrie wordt verspreid.
Naast de beschadiging door de hoge concentratie WGA duwt ook amylopectine volkorentarwe in een slecht daglicht. Twee sneetjes volkorenbrood verhogen de bloedsuikerspiegel meer dan veel soorten candybars. Dit komt omdat er door de moderne bewerking van tarwe er nu meer amylopectine dan amylose voorkomt in tarwe, maar ook in mais en aardappelen. Wat wil dat zeggen: amylopectine is makkelijker te verteren met als gevolg dat het een hogere en snellere glycemische index veroorzaakt oftewel snellere en meer suikerpieken. Keer op keer hoge bloedsuikergehaltes zijn zeer destructief en leiden tot gewichtstoename, insulineresistentie, leptineresistentie en veel van de gezondheidsproblemen waar mensen tegenwoordig mee kampen. Zoek daarom best zetmeel die niet verteerd zoals resistent zetmeel.
Nog een onwaarheid is dat het weglaten van tarwe een tekort aan voedingsstoffen oplevert. Mensen met coeliakie merken soms op dat ze tekorten hebben aan allerlei vitamines en mineralen nadat ze alle tarwe en gluten uit hun dieet hebben geschrapt. Doch komt dit niet door een dieet dat arm is aan voedingsstoffen, maar door een maagdarmkanaal dat zodanig beschadigd werd door de vernietigende effecten van tarwe, dat het nooit meer helemaal is genezen. Deze mensen hebben inderdaad aanvullingen nodig van vitamines en mineralen en daarnaast probiotica en spijsverteringsenzymen.
Op de vraag of de landbouwindustrie terug zou kunnen veranderen naar het graan dat het vroeger produceerde, antwoordde Dr. William Davis (cardioloog, schrijver en toonaangevend expert op het gebied van tarwe) dat dat wel kon, maar economisch niet haalbaar zou zijn, omdat het minder per hectare zou opleveren.
Tarwevrije opties
